W. Watson & Son(s) - Antique Optics

Watson & Son

Watson "Praxis" microscoop

Watson "Edinburgh" microscoop Stand H

Deze samengestelde microscoop komt voort uit een Engels statief in de vorm gebruikt door Watson en vergelijkbaar met die gebruikt door Powell en Lealand en anderen. Het statief is halfglanzend zwart geverfd. De arm is opgehangen door een scharniergewricht. De spreiding van de voet is net iets meer dan 15 cm, ondanks de geciteerde Watson-catalogus van 17 cm. Aan de achterkant van het statief bevindt zich een balk, een uitsteeksel waarop de arm contact maakt wanneer de microscoop in horizontale positie. Het uitstekende stuk steekt ook naar voren uit om contact te maken met het been in verticale positie. Er zijn dus aanslagen voor de horizontale en verticale posities van de arm. Het is ondertekend aan de bovenkant van de achterste teen met het serienummer en op de brug die de achterkant verbindt met de rest van de microscoop: ‘W. WATSON & SONS LTD, 313 HIGH HOLBORN, ‘LONDEN’. De cardanische vlakke- en de concave spiegel zijn ondergebracht in een gelakte messing behuizing. De spiegels wordt ondersteund door een zwart juk dat is bevestigd aan een steel, die op zijn beurt is bevestigd aan een buisvormige fitting die over het vaste staartstuk glijdt dat van de tafel afkomt.

De substage-ondersteuning, gescheiden van het spiegelstaartstuk, is bevestigd aan de onderkant van de tafel en het gehele substage-samenstel kan uit de optische as scharnieren op een scharnier. Het substage heeft grove focus door diagonaal tandwiel en spiraalrondsel. Er is een ring voor een condensor met bedieningselementen voor het centreren van de condensor. Er is een enkele condensorbehuizing met condensor met een irisdiafragma en een filter / stophouder

De Tafel van dit model is een gewone vlakke vlakke tafel met koperen clips.

De grof focus is door diagonaal tandwiel en spiraalrondsel terwijl de fijne focus via een lange hendel wordt bediend vanaf de bovenrand van het achterste deel van de arm. De gekartelde, gelakte messing fijne focusknop is gekalibreerd en genummerd van 0-9.

De buitenste optische hoofdbuis heeft een buitendiameter van 29 mm en is ongeveer 130 mm lang. Er is één messing gekalibreerde trekbuis met een buitendiameter van ongeveer 25 mm met kalibratielijnen om de centimeter. In de binnenste trekbuis schuiven de smallere 23 mm-oculairs. De maximale lengte van de mechanische buis is ongeveer 245 mm. Er is één oculair met het instrument met het label ‘B’.
Alle tandheugel fittingen kunnen worden afgesteld in geval van slijtage, net als de schuiven waarin de buizen en boventafel bewegen. Elk deel van deze microscoop werkt zoals 100 jaar geleden.

Watson "Edinburgh" microscoop Stand D

Deze samengestelde microscoop komt voort uit een in de vorm van een continental Hoefijzervoet wordt gebruikt door Watson. Deze type voet is vergelijkbaar met die welke door de meeste Europese microscoopmakers van die tijd werden gebruikt. Het geoxideerde met messing afgewerkte hoefijzer is verbonden met een gelakte koperen ronde pilaar. Het is op de achterkant van de hoefijzervoet gesigneerd: ‘W. WATSON & SONS, 313 HIGH HOLBORN, ‘LONDEN’. Het serienummer 2297 is gegraveerd op de achterkant van de hoefijzervoet. Het vlak en de concave spiegels zijn gehuisvest in een gelakte messing behuizing bevestigd aan een geoxideerde messing cardanische ophanging. De spiegelsteun schuift in een gleuf van het geoxideerde messing zwaaiende staartstuk. De Edinburgh B ondertafel, de boventafel-ondersteuning, los van het spiegelstaartstuk, is bevestigd aan de onderkant van de tafel. De hele boventafel-assemblage kan uit de optische as draaien op een scharnier. Wanneer in normale positie een messing schroef aan de tegenovergestelde zijde van het platvorm wordt los gezet, zorgt een pal die het boventafel samenstel in positie houdt. In tegenstelling tot het ‘H’-model is het boventafel een eenvoudige huls en moet de condensor worden gefocusseerd door het handmatig in die huls omhoog of omlaag te schuiven. Er is geen mechanisme voor het centreren van de condensor. Bij het instrument is een enkele condensorbehuizing met condensor met een irisdiafragma en een filter / stophouder. Deze condensor is niet getekend of gemerkt.

Watson "Edinburgh" microscoop Stand B

Watson stand B- vs stand D- vs stand H

Watson "Edinburgh van Heurck" microscoop

GESCHIEDENIS VAN DE EDINBURGH, VAN HEURCK EN KONINKLIJKE MODELMICROSCOPEN

De beroemde in Antwerpen geboren microscopist, Henri Van Heurck (1839-1909) was de manager van zijn familiebedrijf dat verven en vernissen produceerde. Hij werd beroemd als botanicus, expert-microscopist, fotomicrograaf en vooral diatomist “1859 Onder invloed van pater Gautier begint hij volledig autodidactisch aan de diatomeeënstudie en verwerft wereldfaam met zijn werk Ter ere van hem is meer dan één diatomeeënsoort genoemd”. Het basismodel voor de Van Heurck-stand was gebaseerd op de eerdere stand in Edinburgh, een model bedacht met het advies van een professor uit Edinburgh. Voor meer historische informatie over de verschillende modellen van de Edinburgh-microscoop zie de Edinburgh model D en H.

In 1889 of eerder suggereerde Van Heurck met al zijn expertise het ontwerp van een microscoop volgens zijn specificaties, en dit was het eerste model van de Van Heurck-microscoop gemaakt door W. Watson and Sons; het prototype werd kennelijk in 1889 * aan Van Heurck geleverd, maar er is geen vermelding in het leveringsboek van Watson voor het prototype. De eerste inzending voor een Van Heurck in de cataloog was maart 1891. Het was ook afgebeeld in de eerste editie van het boek van Van Heurck, ook gedateerd 1891. Deze eerste versie is identiek aan de ‘Watson No. 4 Van Heurck Stand A’ gezien in de cataloog van 1893. De illustraties laten zien dat deze initiële Van Heurck voornamelijk verschilde van de originele Edinburgh in twee functies – de fijne aanpassing voor het x-y tafel en de mogelijkheid om de mechanische tafel te roteren. Van Heurck gaf er de voorkeur aan al zijn fotomicrografie uit te voeren met een verticaal georiënteerde microscoop. Daarom gaf hij er de voorkeur aan dat zijn microscoop werd gemaakt met een continentale ‘hoefijzer’-voet en ondersteund op een enkele pijler, om de aanpassingen van de substantie tijdens de, delicate werking, van microfotografie met hoge vermogen vergrotingen niet te verstoren. Tegelijkertijd gaven veel anderen de voorkeur aan de horizontale positie voor fotografie. Om deze reden werd zijn standaard ook aangeboden met de stabielere Engelse statiefvoet die een veel stabielere standaard bood voor fotografie in de horizontale positie. Er bestaan veel meer voorbeelden met een Engels statief dan met de hoefijzervoet, omdat het statief snel populairder werd.

Microscopie voor 1900). Net als het Grand Model had het volledige rotatie van de tafel, maar was verder identiek aan de kleinere Van Heurck (nu net de Van Heurck genoemd zonder een letter of cijfer), inclusief de X-Y besturing. Later werd het basismodel eenvoudig de ‘No 1 Van Heurck’. Hoewel vermeld in de Watson 1900-catalogus, werd de Circuit Stage Van Heurck niet in dat deel geïllustreerd.

Om te voldoen aan de groeiende vraag naar een standaard zo perfect als de Van Heurck, maar iets kleiner en daarom goedkoper, werd het ‘Royal’ model (fig links) ook geïntroduceerd rond 1899-1900. Het belangrijkste onderscheidende kenmerk tussen deze en de nr. 1 van Heurck was het onvermogen om de mechanische trap te roteren (hoewel sommige modellen met een roterende bovenplaat bekend zijn); het was ook iets kleiner dan de Van Heurck en was aanvankelijk zelfs iets kleiner dan de Edinburgh H-stand. In feite is het een algemene misvatting dat de ‘Royal’ over het algemeen een grotere stand is dan de ‘Edinburgh H’ en dit is niet waar. De driepoothoogtes, arm , voetspreiding en de tafel zijn in veel voorbeelden van dezelfde grootte; wat de ‘Royal’ groter doet lijken, is de optische buis met grotere diameter en trekbuizen inclusief de tandheugelbuis. Zonder deze verschillen en het feit dat sommige ‘Royals’ een fijne focus hebben, zouden de Edinburgh H en de ‘Royal’ niet van elkaar kunnen worden onderscheiden. Dit wordt bevestigd door de voorbeelden in mijn verzameling; de ‘Royal’ en Edinburgh zijn vrijwel identiek in grootte en verschillen voornamelijk in de diameter van de belangrijkste optische buis, de dubbele trekbuis van de Royal en de fijne focus voor het boventafel.